Przegląd chorób zapalnych jelit. Zamiast tego jest wynikiem ataku układu odpornościowego na nieszkodliwego wirusa, bakterie lub pokarm w jelitach, powodując stan zapalny, który prowadzi do uszkodzenia jelit. Dwa główne typy IBD to wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna.
Mam psa rasy basset (suczka). Końcem czerwca miała operację jelit (połknęła kawałek drewna, który utknął w jelitach). Operacja się udała i pies zaczął wracać do zdrowia. Brała przez 10 dni antybiotyk domięśniowo. Między 10 a 15 lipca pies był już w stosunkowo bardzo dobrej formie. Jadła, była wesoła, miała energię, prawie jakby była zdrowa. Około 15 lipca, tj. tydzień po zdjęciu szwów i kilka dni po zaprzestaniu przyjmowania antybiotyków stan zaczął się pogarszać. Pojawiła się straszna słabość, brak apetytu i sporadyczne wymioty oraz straszne sapanie (trudności w oddychaniu). W międzyczasie pies zlizał z balkonu gołębie odchody. Tak się pechowo złożyło, że kiedy była akurat na balkonie to gołąb się załatwił (coś takiego nigdy wcześniej jej się to nie zdarzyło). Weterynarz powiedział, że to może mieć związek ale nie musi. Weterynarz podejrzewał lekki stan zapalny otrzewnej. W jamie brzusznej nie było wody, weterynarz zrobił badanie krwi. Jeden parametr był podwyższony. Nie pamiętam dokładnie jaki, jednak weterynarz stwierdził, że przyczyną takiego wyniku jest albo lekki stan zapalny albo pasożyt. Pies zaczął przyjmować metronidazol. Przyjmuje już 6 dni (docelowo 7 lub 10, jeśli nie będzie poprawy). Poprawy widocznej na razie nie ma. Pies jest bardzo słaby, ledwo wstaje z legowiska. Nie ma zupełnie energii. Normalnie jest bardzo wesoła i energiczna. Jedyna poprawa to brak wymiotów. Kał jest raczej nieuformowany, sporadycznie zdarza się lekka biegunka. Pies je tylko mięso drobiowe, ew. Jajka, bo na nic innego nie ma ochoty (specjalne karmy i inne rzeczy tylko powącha i odejdzie). Proszę o jakieś sugestie, pod jakim kątem przebadać psa, jakie zrobić badania, w jakim kierunku należałoby szukać. Pozdrawiam Należałoby wykluczyć: Zapalenie trzustki, wgłobienie jelita, zapalenie otrzewnej, perforację jelita, niewydolność nerek. Sprawdzić czy suka nie gorączkuje itp. W tym celu powinno się wykonać poszerzone badanie biochemiczne krwi + morfologia.
Jak Wygasic stan zapalny? W walce ze stanem zapalnym mogą pomóc niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) oraz steroidowe leki przeciwzapalne. Ważne jest jednak to, aby nie działać wyłącznie objawowo, lecz dotrzeć do przyczyny zapalenia – szczególnie, jeśli stan zapalny ma charakter przewlekły. Czy CRP wykryje stan zapalny jelit?
Autor Wątek: Nieżyt (zapalenie) żołądka i jelit u psa :/ (Przeczytany 16867 razy) Witam! Niedawno przeprowadziłam się za granice z psem jest to mieszanka Akity z Owczarkiem Niemieckim ma 1,5 roku ,4 dni temu poszłam z nią do weterynarza ponieważ zobaczyłam że w kale suni jest krew ;/ Lekarz wykluczył choroby wirusowe i postawił diagnozę Nieżyt żołądka i jelit tak więc od 4 dni dostaje zastrzyki ale jej zdrowie się nie poprawia nic nie je wymiotuje i jej kał otoczony jest śluzem trochę nie ufam tej klinice ponieważ od 4 dni przyjmuje mnie zawsze inny lekarz i każdy mówi co innego Czy to nie dziwne?? Jeden chce przepisać tabletki inny mówi że nic nie trzeba inny że syrop inny że leczenie potrwa góra 4 dni inny że 7 już nie wiem co myśleć czy zmienić weterynarza?? Czy ktoś miał psa który chorował na to?? I dlaczego moja Barca jest taka smutna nie chce jeść ani wychodzić na spacery zaczynam się o nią bać Jak była w Polsce nigdy nie chorowała od przeprowadzki (3 Miesięcy) zawsze coś! Czy ktoś spotkał się z tą chorobą u swojego pupila?? Proszę o pomoc Zapisane Jamniczek mojej mamy miał zapalenie żołądka, niestety, nie mam dostępu do jego książeczki zdrowia i nie napiszę, jakie leki dostawał. Pamiętam, że były to zastrzyki i chyba tabletki i że jeszcze po kilku dniach leczenia zdarzało mu się zwymiotować. Nawet miałam iść z nim znów do weta, ale nagle wszystko ustąpiło. W czasie choroby był bardzo smutny, przygaszony, ledwo chodził... To nic dziwnego, kiedy żołądek nie pracuje normalnie... Trzymam kciuki za psinkę Zapisane IBDG Wrocław Bo nie chodzi sie do kliniki tylko do konkretnego weta / coś jak lekarz prowadzący/ tu odpowiedzialnosci nie ma zadnej, skoro jest za kazdym razem inny lekarz. Dowiedz się kiedy przyjmuje "twoj" i do niego chodź. Moja sunia przy zapaleniu żołądka jechala 2 tygodnie na samych kroplowkach i wydobrzala choc bylo z nia źle. No , ale my mamy stalego weta od wielu lat. Do innego idziemy tylko wtedy gdy potrzebna jest konsultacja innego specjalisty. Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Forum Zwierzaki Zapisane rozpoznanie zapalenie żołądka i jelit niewiele mówi, jest to rozpoznanie kliniczne nie opisujące prawdziwej przyczyny choroby. W przypadki gdyby było to zwykle zatrucie to 4 dni podawania antybiotyku pomoże niemal zawsze. Obecność krwi jest niezbyt dobrym objawem. Jeśli jest to krew świeża świadczy to o problemie dotyczy jelita grubego. Poza tym, jeśli u psa nie występuja wymioty to skąd przypuszczenie, że problem dotyczy żołądka? wykonano badanie endoskopowe, rtg z kontrastem? W ogóle, czy wykonano jakiekolwiek badania dodatkowe? Marwet, psiak wymiotuje:...jej zdrowie się nie poprawia nic nie je wymiotuje i jej kał otoczony jest śluzemJamnik zachorował po niekontrolowanym dorwaniu się do nowej karmy, po prostu za dużo zjadł naraz tego, do czego jeszcze nie był przyzwyczajony... Barcelona, masz jakieś podejrzenia co do przyczyny choroby? Zapisane IBDG Wrocław Takie rzeczy często leczy sie objawowo bo trudno dojsc przyczyny, chyba,ze zaobserwowalismy ,ze pies zjadl cos trujacego. Ja mam do mojego weta 20 km. Czasem, po pomoc doraźna mozna pojsc za rog, ale kontynuowac juz u swojego. Tym bardziej, jesli ta doraźna pomoc nie pomaga. Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Z tego co powiedział mi lekarz to może być nadwrażliwość i błędy dietetyczne,spożycie nieodpowiedniej karmy (zepsutej, zgniłej, toksycznej) lub obcego materiału (kamień, kość, drewno, chwasty) Barca to spory łakomczuszek i zjada wszystko co napotka na swojej drodze, tak więc myślę że to od jakiegoś śmiecia ,od jedzenia mało prawdopodobne bo je tą samą karmę od 6 miesięcy. Tak więc to moja wina bo jej na to pozwalałam nie zakładając na spacery kagańca chodź wiem że ma tendencje do zjadania śmieci Zaraz jadę do naszego weterynarza zobaczymy co on powie,mała dalej nie je ale dzisiaj wydaje mi się radośniejsza Zapisane Taki wszystkojad może doprowadzić do prawdziwego nieszczęścia... Czekamy na dobre wieści Zapisane IBDG Wrocław Forum Zwierzaki Zapisane No i super, całuski dla suni Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Bardzo się cieszymy i życzymy zdrówka No i zapraszamy do dlaszego uczestnictwa w forum, do pisania, wstawiania zdjęć... Zapisane IBDG Wrocław A ja z kolei dziękuje za dobre rady Zapisane
Mniszek zwiększa (uintensywnia) oddychanie wewnątrzkomórkowe ( utlenianie cukrowców i tłuszczowców) a co za tym idzie – przyspiesza metabolizm, dzięki czemu ma zastosowanie w terapii u psów otyłych. Nalewka redukuje nam stan zapalny w stawach, więc poza wcierkami warto użyć mniszka również wewnętrznie przy reumatyzmie.
Zaburzenia pracy przewodu pokarmowego mogą skutecznie odebrać psiakom przyjemność płynącą z jedzenia. Przejściowe problemy trawienne występujące u czworonogów zazwyczaj mają związek z błędami dietetycznymi. Sytuacja jest jednak dużo poważniejsza, jeśli tego typu dolegliwości regularnie powtarzają się u naszego pupila. Nie można bowiem wykluczyć, że układ pokarmowy czworonoga funkcjonuje nieprawidłowo. Co może powodować zaburzenia jelitowe u psów? Przyczyny zaburzeń jelitowych u psów Zaburzenia jelitowe to grupa zróżnicowanych dolegliwości związanych z niewłaściwą pracą przewodu pokarmowego. Problemy mogą dotyczyć zarówno trawienia, wchłaniania, jak i transportu pokarmu przez przewód pokarmowy czworonoga. Zaburzenia jelitowe występują u zwierzaków przede wszystkim na skutek spożywania niewłaściwego pożywienia. Organizm niektórych psiaków nie jest w stanie poradzić sobie z pokarmem bogatym w ciężkostrawne węglowodany. U czworonogów zdarzają się ponadto nietolerancje pokarmowe. Psiaki najczęściej źle reagują na laktozę zawartą w produktach mlecznych i gluten obecny w wielu zbożach. Nietolerancja pokarmowa u psa ma związek z niedoborem lub zbyt małą aktywnością enzymów trawiennych. Jelita czworonogów mogą nie pracować prawidłowo również z powodu stanu zapalnego wywołanego przez czynniki zakaźne lub toksyny. U psiaków występuje też nieswoiste zapalenie jelit (IBD). Choć jego przyczyny nie są do końca wyjaśnione, przypuszcza się, że schorzenie to może mieć związek z alergenami zawartymi w pokarmie. Prawdopodobnie dużą rolę odgrywają także predyspozycje genetyczne. Nasz pupil może cierpieć ponadto z powodu nieprawidłowej motoryki przewodu pokarmowego. Do czynników zaburzających perystaltykę jelit zalicza się niedobór lub nadmiar błonnika w diecie, zbyt małą aktywność fizyczną, stres. Nie można zapominać, że szczególnie narażone na problemy trawienne są psiaki, które na spacerach wyszukują odpadki. Negatywny wpływ na jelita czworonogów mogą mieć pasożyty bytujące w przewodzie pokarmowym, które w sposób mechaniczny i chemiczny niszczą śluzówkę jelit (dowiedz się więcej na temat robaczycy u psa KLIK). Objawy problemów z jelitami u psów Kłopoty trawienne występujące u czworonogów na ogół przybierają dość charakterystyczną postać. Naszą czujność powinny wzbudzić przede wszystkim biegunki » (sprawdź, jak poradzić sobie z biegunką u psa KLIK), zaparcia i wymioty pojawiające się u psiaka. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na utratę apetytu i spadek masy ciała. Jeśli dolegliwości spowodował konkretny pokarm, zwierzak może zacząć go unikać. Psy potrafią doskonale skojarzyć konsumpcję pokarmu z jej późniejszymi przykrymi konsekwencjami. Niekiedy o zaburzeniach jelitowych u psa świadczy zmiana konsystencji i barwy odchodów lub ból w trakcie defekacji. Sygnałem alarmowym jest zawsze krew obecna w kale. Czasami nieprawidłowa praca przewodu pokarmowego dotkliwie odbija się na samopoczuciu, a nawet wyglądzie zwierzaka. Zaburzenia wchłaniania mogą wpłynąć na problemy z sierścią. Nie powinniśmy lekceważyć także apatii, niepokoju oraz niechęci do spacerów czy zabawy u pupila. Dieta dla psów cierpiących z powodu zaburzeń jelitowych Zaburzenia jelitowe u psa stanowią wskazanie do konsultacji lekarskiej. Nie sposób bowiem pomóc czworonogowi bez poznania przyczyn jego przypadłości. Być może konieczne będzie wdrożenie odpowiedniego leczenia. Czasami potrzebne bywa też spotkanie z behawiorystą, który zadba o ograniczenie stresu u zwierzaka. Nie ulega jednak wątpliwości, że w przypadku zaburzeń jelitowych nadrzędną rolę często odgrywa dietoterapia. Korzystnie na układ pokarmowy psiaka może wpłynąć karma weterynaryjna dla wrażliwych czworonogów. W pokarmie pupila powinny znaleźć się składniki usprawniające pracę przewodu pokarmowego i regulujące rozwój mikroflory jelit. Z pewnością warto poszukać pokarmu wzbogaconego o mannooligosacharydy i fruktooligosacharydy, czyli naturalne prebiotyki stymulujące rozwój dobroczynnych bakterii w jelitach. Przydatne mogą okazać się również, zawarte w niektórych karmach, zioła, które wspomagają trawienie. Czworonogom zmagającym się z chorobami przewodu pokarmowego najlepiej serwować pożywienie oparte na lekkostrawnych i dobrze przyswajalnych składnikach. Z powodzeniem można zastosować więc karmę bezzbożową oraz z hydrolizowanymi białkami. Na ogół zaleca się odciążenie jelit poprzez zmniejszenie zawartości tłuszczu i błonnika w pożywieniu. Warto jednak pamiętać, że u psiaków ze zbyt wolną perystaltyką, dodatek włókna może pobudzić motorykę. Stany zapalne przewodu pokarmowego można z kolei złagodzić dzięki wielonienasyconym kwasom tłuszczowym omega-3. Nie zaszkodzi także wzbogacić dietę podopiecznego o witaminy i mikroelementy.↓ KARMY DLA PSÓW Z ZABURZENIAMI JELITOWYMI ↓ Tekst: Marta Majewska Zdjęcie:
Wgłobienie jelita u psa objawy. Objawy kliniczne zależą od stopnia zaawansowania problemu i od czasu trwania schorzenia. Początkowym objawem, który z pewnością zaniepokoi opiekuna i w późniejszym czasie może nasunąć podejrzenie wgłobienia jelit, jest biegunka i wszelkie zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, trwające co
Kategoria: Inne, Dodano: Nieswoiste zapalenia jelit u psów (NZJ, IBD – inflammatory bowel disease) to grupa przewlekłych enteropatii, charakteryzujących się długotrwałymi lub nawracającymi objawami ze strony przewodu pokarmowego o niewyjaśnionej przyczynie, powiązana ze zmianami strukturalnymi oraz histopatologicznymi w błonie śluzowej jelit cienkich i grubych w postaci nacieków komórkowych w okolicy blaszki właściwej (lamina propria) [1, 2, 3, 4]. Klasyfikacja IBD uzależniona jest od dominującego typu komórek zapalnych występujących w blaszce właściwej błony śluzowej jelit [3, 5, 6]. Stan zapalny może obejmować obszar jelit od dwunastnicy do jelita grubego, choć najczęściej lokalizuje się w przednim odcinku jelita cienkiego (75% przypadków) [7, 8]. Etiologia nieswoistego zapalenia jelit Etiologia nieswoistych zapaleń jelit u psów jest nie do końca poznana. Według najnowszych doniesień ich etiopatogeneza obejmuje kilka współreagujących ze sobą elementów. Są to: osobnicza, genetyczna wrażliwość na rozwój choroby, zaburzenia składu flory zasiedlającej jelita związane ze spadkiem ilości bakterii probiotycznych i wzrostem liczby drobnoustrojów potencjalnie chorobotwórczych oraz immunologiczne uszkodzenia błony śluzowej jelit [1, 2, 9]. Leczenie nieswoistego zapalenia jelit u psa Leczenie nieswoistych zapaleń jelit u psów obejmuje połączenie modyfikacji diety, terapii antybakteryjnej i immunosupresyjnej [1, 2]. W pracach naukowych dotyczących leczenia IBD u psów zaleca się podjęcie terapii w zależności od stopnia natężenia procesu chorobowego [1]. Leczenie w oparciu o zmianę diety (pokarm zawierający fruktooligosacharydy, mannooligosacharydy, pulpę ziemniaczaną, o obniżonej zawartości tłuszczu oraz optymalnej proporcji kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6), probiotyki (bakterie z rodzaju Lactobacillus spp., Enterococcus spp., Bifidobacterium spp.) oraz immunomodulatory naturalne (b-1,3/1,6-D-glukan) lub syntetyczne (lewamizol, b-hydroksy-b-metylomaślan HMB) możliwe jest u psów z niewielkim stopniem nasilenia procesu chorobowego. Wskaźnik CIBDAI (Canine Inflammatory Bowel Disease Activity Index) [12] wynosi wtedy 4-5 punktów. W przypadku umiarkowanego nasilenia procesu (wskaźnik CIBDAI 6-8 punktów) można zastosować niesteroidowe leki przeciwzapalne (pochodne kwasu 5-aminosalicylowego: sulfasalazyna, mesalazyna). U pacjentów z ciężkim nasileniem procesu (wskaźnik CIBDAI powyżej 9 punktów) najskuteczniejszą terapią jest immunosupresja (glikokortykosteroidy: prednizon, prednizolon, budezonid lub inne leki immunosupresyjne: cyklosporyna A, azatiopryna) [1, 2, 5, 10-15]. Opis przypadku nieswoistego zapalenia jelit u psa rasy owczarek niemiecki Do Polikliniki Weterynaryjnej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie przyjęto psa rasy owczarek niemiecki w wieku 8 lat o masie ciała 25 kg. Powodem wizyty były: przewlekłe wymioty, biegunka z jelit cienkich, brak apetytu oraz spadek masy ciała. Na podstawie wywiadu ustalono, że pojawienie się objawów oraz ich znaczne nasilenie nastąpiło w ciągu 8 tygodni. W tym czasie u psa nie zaobserwowano żadnych innych niepokojących objawów. Pacjent był leczony (bez efektu) w innych lecznicach weterynaryjnych za pomocą antybiotyków, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, preparatów probiotycznych i komercyjnych diet typu gastrointestinal. Był regularnie odrobaczany i szczepiony. Badanie kliniczne przypadku nieswoistego zapalenia jelit u psa W celu wykluczenia innych schorzeń przewodu pokarmowego przebiegających z biegunką (ostre lub przewlekłe zapalenie trzustki, zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki) u pacjenta wykonano badanie stężenia specyficznej lipazy trzustkowej (spec cPL) oraz specyficznych dla trzustki enzymów: trypsyny i trypsynogenu (TLI). Aby wykluczyć choroby systemowe oraz choroby innych narządów manifestujące się wtórnie objawami gastroenterologicznymi, przeprowadzono badania dodatkowe: laboratoryjne i obrazowe. Wykonane badania hematologiczne i biochemiczne krwi nie wykazały żadnych odchyleń od norm uznanych za fizjologiczne dla psów. Wykonano ponadto przeglądowe badanie radiologiczne jamy brzusznej i klatki piersiowej, a także badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej. Radiograficznie nie wykazano żadnych zmian w obrazie narządów klatki piersiowej i jamy brzusznej. Ponadto badaniem ultrasonograficznym nie stwierdzono zmian na terenie jamy brzusznej. W celu wykluczenia chorób pasożytniczych (w tym zakażenia pierwotniaczego wywoływanego przez Gardia spp.) przez 5 kolejnych dni psu podawano prazikwantel w dawce 5 mg/kg oraz fenbendazol w dawce 50 mg/kg (preparat Aniprazol). Aby wykluczyć enteropatię wrażliwą na antybiotyki (Antibiotic Responsive Enteropathy – ARE), pacjentowi podawano doustnie tetracyklinę (preparat Tetracycline Hydrochloride) w dawce 20 mg/kg 3 razy dziennie przez 4 tygodnie. U psa został przeprowadzony również pokarmowy test prowokacyjny przez 6 tygodni (karma Royal Canin Hypoallergenic), aby wykluczyć enteropatię pokarmową (Food Responsive Enteropathy – FRE). Z powodu braku znaczącej poprawy klinicznej u omawianego pacjenta zdecydowano się na badanie kliniczne z uwzględnieniem wskaźnika aktywności nieswoistego zapalenia jelit u psów (CIBDAI). Wskaźnik ten oparty jest na analizie sześciu najczęściej występujących objawów: aktywność zwierzęcia, apetyt, wymioty, konsystencja kału, częstotliwość oddawania kału, utrata masy ciała. Wymienione objawy są analizowane osobno i oceniane w zakresie od 0 do 3, w zależności od natężenia. Objawy z sumą punktów od 0 do 3 są uważane za nieistotne klinicznie, łagodny przebieg choroby występuje u psów z sumą punktów do 5, umiarkowany – z łączną punktacją do 8, natomiast za ciężki przebieg IBD uważa się przypadki kliniczne z sumą punktów 9 i więcej [12]. U opisywanego pacjenta wskaźnik CIBDAI wynosił 7 punktów (tab. 1). Badanie endoskopowe Na podstawie badań klinicznych oraz dodatkowych psa zakwalifikowano do badania endoskopowego jelita cienkiego. Wykonano je przy użyciu wideoendoskopu giętkiego Olympus GIF 145 o długości roboczej 1030 mm i średnicy 9,8 mm. Panendoskopię przeprowadzono po 24-godzinnej głodówce, a na 6 godzin przed badaniem nie podawano płynów. Badanie endoskopowe przeprowadzono w znieczuleniu złożonym. Do premedykacji zastosowano atropinę w dawce 0,05 mg/kg podskórnie oraz ksylazynę w dawce 0,1 mg/kg domięśniowo. Do znieczulenia ogólnego użyto propofolu w dawce 4 mg/kg podawanego dożylnie według efektu działania. Błonę śluzową gardła znieczulono 5-proc. roztworem lidokainy. Na kły zakładano sprężynowy rozwieracz jamy ustnej. Podczas badania zwierzę było ułożone na lewym boku. Podczas badania endoskopowego zmiany makroskopowe stwierdzono jedynie w przednim odcinku jelita cienkiego. Wyniki badań makroskopowych dwunastnicy wykazały: wybroczyny, nadżerki, zaczerwienienie oraz pofałdowanie powierzchni błony śluzowej jelita wyglądem przypominające „kostkę brukową”. Natężenie tych zmian makroskopowych u omawianego pacjenta oceniono jako umiarkowane (2 punkty) (fot. 1). Zdecydowano się na pobranie wycinków błony śluzowej dwunastnicy do badania histopatologicznego. Podczas pobierania materiału biopsyjnego i przesuwania endoskopu zauważono wyraźną kruchość błony śluzowej oraz nieznaczne krwawienie. Od pacjenta pobrano 3 wycinki. Badanie histopatologiczne Badania wykonano w Katedrze Anatomii Patologicznej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Bioptaty błony śluzowej jelit były oceniane histopatologicznie według zaleceń Sekcji Gastroenterologicznej WSAVA [3]. Otrzymane preparaty oceniano histopatologicznie przy użyciu mikroskopu świetlnego w różnych powiększeniach, określając stopień i rodzaj uszkodzenia morfologicznego i naciek komórkowy w blaszce właściwej (lamina propria) błony śluzowej dwunastnicy. Badanie histopatologiczne pobranych z dwunastnicy wycinków wykazało u psa limfocytarno-plazmocytarne nacieki komórkowe w blaszce właściwej (lamina propria) błony śluzowej jelit o umiarkowanym natężeniu, rozplem tkanki łącznej, różnokształtność kosmków jelitowych, przekrwienie oraz poszerzenie naczyń limfatycznych. U omawianego pacjenta badaniem histopatologicznym stwierdzono limfocytarno-plazmocytarne zapalenie dwunastnicy o umiarkowanym nasileniu (punktacja zmian przed leczeniem wyniosła 2) (fot. 3). Postępowanie w przypadku nieswoistego zapalenia jelit u psa Za pomocą przeprowadzonych badań klinicznych, endoskopowych oraz histopatologicznych u pacjenta stwierdzono limfocytarno-plazmocytarne zapalenie dwunastnicy o umiarkowanym nasileniu. Zdecydowano się na użycie w terapii niesteroidowych leków przeciwzapalnych (pochodne kwasu 5-aminosalicylowego) oraz immunomodulatorów naturalnych, które znajdują zastosowanie w leczeniu IBD o lekkim lub umiarkowanym natężeniu zmian. Zastosowano połączenie mesalazyny (preparat Pentasa) w dawce 12,5 mg/kg 2 razy dziennie doustnie przez 6 tygodni oraz b-1,3/1,6-D glukanów (preparat Immunodol Dog) w dawce 7 mg/kg 1 raz dziennie doustnie przez 6 tygodni. Badanie kontrolne Po przeprowadzonym leczeniu właściciel ponownie zgłosił się do polikliniki weterynaryjnej z owczarkiem niemieckim w celu wykonania badań kontrolnych. Po 6 tygodniach podawania leków u pacjenta ustąpiły objawy związane z wymiotami i biegunką. Właściciel zgłaszał poprawę stanu zdrowia psa w postaci podwyższenia żywotności, zwiększenia apetytu, przyrostu masy ciała oraz łatwości przyswajania pokarmu, objawiającego się wydalaniem uformowanego kału i jego jednorodną kolorystyką. Po zakończeniu terapii u zwierzęcia zaobserwowano złagodzenie nasilenia objawów klinicznych (obniżenie wskaźnika CIBDAI o 5 punktów). Natężenie procesu chorobowego określono jako lekkie (tab. 2). Przeprowadzone po zakończeniu leczenia badanie endoskopowe wykazało wyraźną poprawę wyglądu makroskopowego błony śluzowej dwunastnicy. Zmiany sklasyfikowano jako lekkie (nieznaczne pofałdowanie powierzchni oraz nieliczne wybroczyny w dwunastnicy) (fot. 2). U omawianego pacjenta wynik oceny makroskopowej po terapii korelował ze wskaźnikiem CIBDAI. Podczas badania endoskopowego pobrano również 3 wycinki błony śluzowej dwunastnicy do oceny histopatologicznej. Po zastosowanym leczeniu zanotowano poprawę w ocenie histopatologicznej błony śluzowej dwunastnicy. Po 6 tygodniach podawania leków w lamina propria stwierdzono nieliczne limfocyty i plazmocyty, rozplem tkanki łącznej włóknistej, zastój limfy w naczyniach limfatycznych, poszerzone naczynia limfatyczne w kosmkach, przekrwione naczynia krwionośne. Obraz wskazywał na limfocytarno-plazmocytarne zapalenie dwunastnicy o lekkim nasileniu (fot. 4). Podsumowanie Leczenie nieswoistych zapaleń jelit przysparza lekarzom weterynarii dużo trudności. Praktyczne zalecenia dotyczące farmakoterapii IBD u psów określane są w oparciu o: indywidualne doświadczenie lekarza weterynarii, odcinek jelita zajęty naciekiem zapalnym, masę ciała zwierzęcia (wpływ na koszty leczenia), potencjalne zagrożenia i działanie niepożądane związane ze stosowaniem niektórych leków, stopień zaawansowania zmian w obrazie makroskopowym oraz histopatologicznym. W opisanym przypadku wykazano, że zastosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (mesalazyna) oraz immunomodulatorów naturalnych (b-1,3/1,6-D glukany) przez 6 tygodni okazało się połączeniem o dużej przydatności terapeutycznej w leczeniu nieswoistych zapaleń jelit o umiarkowanym natężeniu zmian u psów. Efekty lecznicze omawianych preparatów są bardzo podobne do uzyskanych przez innych autorów [13, 14, 15]. Powodowały one ustąpienie objawów klinicznych, obniżenie wskaźnika CIBDAI oraz poprawę wyglądu makroskopowego i mikroskopowego błony śluzowej dwunastnicy. Ponadto wykazano, że klasyfikacja pacjenta na podstawie wywiadu, badania klinicznego oraz endoskopowego okazała się bardzo skuteczna. Z tego względu można stwierdzić, że badanie endoskopowe z pobraniem wycinków do badania histopatologicznego z przedniego odcinka przewodu pokarmowego (dwunastnica, jelito czcze) wydaje się być bardzo przydatne w rozpoznawaniu oraz monitorowaniu skuteczności terapii IBD u psów. Autor: Dr. n. wet. Anna Kołodziejska-Sawerska Katedra Diagnostyki Klinicznej UWM w Olsztynie Zdjęcia: Z zasobów autorki Streszczenie: W artykule opisano przypadek nieswoistego zapalenia jelit u 8-letniego psa rasy owczarek niemiecki. Na podstawie wywiadu ustalono, że u pacjenta występowały: przewlekłe wymioty, biegunka z jelit cienkich, brak apetytu oraz spadek masy ciała. Podczas badania endoskopowego zmiany makroskopowe wskazywały na nieswoiste zapalenie jelit o umiarkowanym natężeniu. Badaniem histopatologicznym wykazano limfocytarno-plazmocytarne zapalenie dwunastnicy o umiarkowanym nasileniu zmian. Piśmiennictwo: 1. Jergens Simpson Inflammatory bowel disease in veterinary medicine. “Frontiers in Bioscience”, 2012, 4, 1404-1419. 2. Simpson Jergens Pitfalls and progress in the diagnosis and management of canine inflammatory bowel disease. “Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice”, 2011, 41, 381-398. 3. Day i wsp.: Histopathological standards for the diagnosis of gastrointestinal inflammation in endoscopic biopsy samples from the dog and cat: a report from the World Small Animal Veterinary Association Gastrointestinal Standarization Group. “Journal of Comparative Pathology”, 2008, 138, 1-43. 4. Craven M. i wsp.: Canine inflammatory bowel disease: retrospective analysis of diagnosis and outcome in 80 cases (1995-2002). “Journal of Small Animal Practice”, 2004, 45, 336-342. 5. Malewska K. i wsp.: Treatment of inflammatory bowel disease (IBD) in dogs and cats. “Polish Journal of Veterinary Sciences”, 2011, 14, 165-171. 6. Garcia-Sancho M. i wsp.: Evaluation of clinical, macroscopic and histopathologic response to treatment in nonhypoproteinemic dogs with lymphocytic-plasmacytic enteritis. “Journal of Veterinary Internal Medicine”, 2007, 21, 11-17. 7. Hall Mucosal immunology – why it’s important; immune-mediated intestinal disease. Proceedings of the 32nd Annual WSAVA Congress. Sydney. 19- 8. German i wsp: Comparison of direct and indirect tests for small intestinal bacterial overgrowth and antibiotic-responsive diarrhea in dogs. “Journal of Veterinary Internal Medicine”, 2003, 17, 33-43. 9. Barnich N., Darfeuille-Michaud A.: Role of bacteria in the etiopathogenesis of inflammatory bowel diseases. “World Journal of Gastroenterology”, 2007, 13, 5571-5576. 10. Kołodziejska-Sawerska A. i wsp.: Perspektywy leczenia nieswoistych zapaleń jelit u psów. Cz. I. „Magazyn weterynaryjny”, 2013, 22 (193), 654-660. 11. Kołodziejska-Sawerska A. i wsp.: Perspektywy leczenia nieswoistych zapaleń jelit u psów. Cz. II. „Magazyn weterynaryjny”, 2013, 22 (199), 1195-1198. 12. Jergens i wsp.: A scoring index for disease activity in canine inflammatory bowel disease. “Journal of Veterinary Internal Medicine”, 2003, 17, 291-297. 13. Rychlik A. i wsp.: Macroscopic and histopathological examination of the gastric mucosa in dogs with inflammatory bowel disease (IBD) treated with mesalazine. “Polish Journal of Veterinary Sciences”, 2009, 12, 217-223. 14. Rychlik A. i wsp.: Skuteczność różnych metod leczenia przewlekłej zapalnej choroby jelit u psów. „Medycyna Weterynaryjna”, 2008, 64, 796-799. 15. Rychlik A. i wsp.: The effectiveness of natural and synthetic immunomodulators in the treatment of inflammatory bowel disease in dogs. “Acta Veterinaria Hungarica”, 2013, 61, 371-379. Inflammatory bowel disease in dog – case study Summary: A case of inflammatory bowel disease of 8-year-old dog of the German Shepherd breed was described in the article. On the basis of the interview, it was found that the dog suffered from chronic vomiting, small intestine diarrhea, lack of appetite and weight loss. During the endoscopy, macroscopic changes indicated the inflammatory bowel disease of moderate intensity. Histopathological examination in case of the described German Shepherd indicated lymphocytic – plasmatic duodentitis of a moderate intensity. Przejdź do następnej strony
Zapalenie jelit może być ostre lub przewlekłe, ale łączy je biegunka i wymioty. Choroba ma przebieg od łagodnego po ciężki i może mijać samoistnie lub prowadzić do zgonu psa lub kota. Forma przewlekła utrzymuje się przez długi czas (ponad 14 dni), dodatkowo powodując spadek wagi oraz zły stan ogólny czworonoga.
Co to jest choroba zapalna jelit? Choroba zapalna jelit jest ogólnym terminem dla grupy przewlekłych chorób zapalnych, które mają wiele cech wspólnych. Chorobę Crohna i zapalenie jelita grubego też można określić jako IBD ponieważ obie choroby mają podobne objawy i dolegliwości. Główną różnicą jest to, że w chorobie Crohna stan zapalny występuje głownie w jelicie krętym (ostatniej części jelita cienkiego), a zapalenie jelita grubego ogranicza się głownie do błony śluzowej okrężnicy (jelita grubego). Objawami zapalenia jelit są biegunka (może być z domieszką krwi), ból w dolnej części brzucha, utrata apetytu, utrata masy ciała, ogólne złe samopoczucie psa, gorączka. 2. Przyczyny zapalenia jelit. Istnieje kilka możliwych przyczyn zapalenia jelit u Twojego psa. Do najczęstszych należą: predyspozycje genetyczne – przeprowadzone badania naukowe pozwalają na przypuszczać, że istnieje genetyczny czynnik powstawania tej choroby. czynniki żywieniowe – żywność dla psów zawiera w swoim składzie trudne do przyswojenia przez organizm produkty jak kukurydzę, soję i inne ciężkostrawne składniki. Brakuje w niej również odpowiedniej ilości błonnika ułatwiającego wydalanie. Bardzo często jako źródło błonnika do karm dodaje się wytłoki pomidorowe lub wysłodki. Jest to słabe źródło błonnika. W naturze dzikie psy zjadały futra upolowanych zwierząt, które zapewniały wystarczająca ilość włókien oraz kości swoich ofiar. To pożywienie ułatwiało formowanie stolca i zapobiegało pojawianiu się biegunki oraz ułatwiało oczyszczanie gruczołów okołoodbytowych. Dodatkowo przetworzona żywność dla psów zawiera w swoim składzie niskie jakościowo produkty oraz dodawane są do niej składniki syntetyczne i tak naprawdę nie wiadomo będzie, który z nich powoduje stan zapalny jelit. Występujące na szczycie listy składników znajdujących się w karmie substancje syntetyczne, soja, kukurydza mogą powodować reakcje alergiczne i zapalne. Jeśli wątpisz, że tak doskonałe pożywienie jakim jest sucha karma może powodować stan zapalny jelit. To jesteś w wielkim błędzie. Oczywiście, że może! złe trawienie – to bardzo częsty problem naszych psów i też częsty powód zapalenia jelit. Dzieje się tak ponieważ większe cząstki pokarmu nie ulegają podziałowi na mniejsze składniki, które pozwalają na prawidłowe ich wchłanianie przez przewód pokarmowy oraz zdrowej eliminacji. Dlatego te niedokładnie strawione większe cząstki powodują uszkodzenie i choroby w przewodzie pokarmowym. Dochodzi wtedy w wyniku osłabienia układu odpornościowego do biegunki, która jest oznaką szybkiego wydalania nie strawionych resztek zalegającego pokarmu. Jeśli jest to jednorazowy incydent organizm poradzi sobie z problemem. Gorzej gdy słabe trawienie staje się przewlekłą przypadłością. infekcje – istnieją różne gatunki bakterii i wirusów, które podejrzane są o powstanie chorób zapalnych jelit. Wiele z nich zostały odkrytych również u ludzi – rotawirusy i wirusy Epstein-Barr. Podobne organizmy mogą być odpowiedzialne za objawy IBD u naszych psów. leki – niektóre leki mogą dawać objawy podobne do IBD z wielu powodów. Jednym z nich jest dążenie organizmu do usuwania substancji trujących znajdujących się z lekach. Innym powodem jest uszkodzenie przyjaznej mikroflory. Przyjazne bakterie niszczone są przez antybiotyki, które bardzo często podawane są na wszelki wypadek. W wyniku zniszczenia czy osłabienia mikroflory dochodzi do rozrostu grzybów z rodzaju Candida albicans. Te niepożądane organizmy często wydzielają toksyny i zakłócają prawidłowe trawienie. Proces ten w medycynie holistycznej nazywany jest dysbiozą. Kolejnym objawem, który może być mylony z IBD to biegunka osmotyczna, która powstaje najczęściej w wyniku upośledzenia trawienia składników pokarmowych w jelitach. Dotyczy to głównie węglowodanów, które po przemieszczeniu do jelita grubego ulegają fermentacji bakteryjnej, tworząc związki, które hamują wchłanianie wody z jelita grubego. To z kolei powoduje oddawanie przez psa luźnych lub wodnistych stolców. Przyczyną takiego rodzaju biegunki najczęściej są wtórne zaburzenia jelitowe po biegunkach infekcyjnych, a także po antybiotykoterapii, w następstwie nietolerancji węglowodanów, znajdujących się w sztucznych karmach. 3. Leczenie konwencjonalne Weterynarz na po wywiadzie i zbadaniu psa może dodatkowo pobrać próbkę kału do badania na stwierdzenie obecności pasożytów, pobierze również krew do badania na podstawie którego wykluczy inne choroby, którym towarzyszy biegunka. Inne testy diagnostyczne to zdjęcia RTG, badanie USG , endoskopia, biopsja. Badania diagnostyczne wykonywane są w zależności od tego jak długo biegunka występuje oraz w jakim stanie jest zwierzę. Leczenie będzie również uzależnione od uzyskanych wyników. Z mojego doświadczenia wynika, że pies otrzyma Flagyl lub Metronidazol na wszelki wypadek nawet wtedy kiedy powód biegunki nie jest znany. Nadużywanie antybiotyków powoduje nierównowagę w organizmie psa, może po chwilowej poprawie spowodować nawrót choroby, którą będzie już coraz trudniej leczyć. Weterynarz może również przepisać leki sterydowe w celu zmniejszenia stanu zapalnego w obrębie przewodu pokarmowego. Podanie sterydu powinno być jednorazowe i w bardzo niewielkiej ilości. Kiedy udać się z psem do weterynarza? Należy doprowadzić psa do lecznicy kiedy występuje u niego ciężka biegunka dłużej niż 24 godzimy lub jeśli daje się zaobserwować senność, wymioty, gorączka, krwawe stolce, zmniejszenie apetytu lub niewyjaśniona utrata wagi. W przypadku szczeniąt do weterynarza należy zgłosić się natychmiast po zauważeniu biegunki. 4. Leczenie według modelu medycyny holistycznej Nie ukrywam, że jestem wielką zwolenniczką tej metody. Od wielu lat moja Dasza leczona jest w sposób naturalny. Bardziej stosuję profilaktykę i podaję jej ekstrakty ziołowe, enzymy trawienne oraz probiotyki. Czasem przydarzy się pogorszenie zdrowia wtedy sunia otrzymuje leki homeopatyczne. Celem medycyny holistycznej będzie przede wszystkim zmniejszenie stanu zapalnego w układzie pokarmowym, poprzez dostarczenie takich substancji odżywczych, które pomogą odbudować komórki wyściełające przewód pokarmowy, ułatwią trawienie i przyswajanie składników odżywczych oraz odbudują zniszczoną mikroflorę jelit. Jednocześnie zalecam usunięcie ze środowiska psa wszystkich szkodliwych substancji, zmianę diety na naturalny pokarm surowy lub gotowany. Medycyna konwencjonalna nie zna powodu IBD, to medycyna holistyczna wie, co jest powodem stanu zapalnego jelit. Jest to złe żywienie, nadużywanie leków, szczepionki. Medycyna holistyczna do leczenia IBD nie zaleca farmaceutyków, które mają krótko- i długoterminowe skutki uboczne (powinno się je podawać tylko wtedy kiedy zagrożone jest życia zwierzęcia) Przede wszystkim niezwykle w leczeniu IBD ważna jest dieta. Dietę powinno się uzupełnić probiotykiem, roślinnymi enzymami trawiennymi, odpowiednimi ziołami. Ale uwaga suplementy powinny być pochodzenia organicznego, nie mogą być to syntetyczne produkty, które zalegają półki w sklepach. Zapamiętaj! Sztuczne witaminy – to krystaliczna nieorganiczna substancja (produkt rafinowany) obca dla organizmu psa. Jest ona albo z trudnością przyswajana przez jego organizm, lub też nie jest w ogóle przyswajana (szczególnie przy zaburzeniach metabolizmu). Często zdarzają się różne formy nietolerancji organizmu, które możemy zaobserwować u zwierzaka (mdłości, osłabienie, swędzenie) po spożyciu sztucznych witamin. Podczas takiego „leczenia” przeciążamy nie tylko nerki i wątrobę psa ale naruszamy równowagę substancji mineralnych w jego organizmie. 5. Co ja polecam? Z mojego doświadczenia wiem, że nie ma tak jak w medycynie konwencjonalnej jednego schematu leczenia. Dlatego w pierwszej kolejności proponuję zmianę diety. Zmiana pokarmu na świeży jest połową sukcesu w terapii IBD u psa. Polecam również ekstrakty ziołowe. Dobieram je po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu indywidualnie do każdego psa. Proponowane przeze mnie ekstrakty ziołowe mają na celu doprowadzić do równowagi organizm i uzdrowić go, a nie dając krótkotrwałej ulgi czy zahamowanie objawów. I przede wszystkim ekstrakty, które stosuje w terapii są naturalne, nie zawierają substancji szkodliwych dla psa. Jest to szczególnie ważne gdy mamy do czynienia z ciężkimi do opanowania jakim jest choroba zapalna jelit. Niektórzy opiekunowie chcieliby natychmiastowego uzdrowienia. Niestety nie jestem cudotwórcą. Polecane do terapii zioła potrzebują czasu aby nasycić organizm uzdrawiającymi składnikami. Proszę pamiętać zioła to nie leki. Na wyzdrowienie psa trzeba czasem poczekać. A czasem trzeba profilaktycznie podawać ekstrakty ziołowe przez dłuższy czas. Dieta: W przypadku biegunki należy przegłodzić psa przez 24 godziny. Miska z woda powinna być dostępna przez cały czas. Można podawać do picia herbatkę rumiankową, z nasion kopru, miętową. Należy pamiętać aby herbatka nie była zbyt mocna. Po głodówce podajemy psu ugotowane bataty i dynię z odrobiną piersi z kurczaka lub indyka. Można do tej mieszanki wsypać odrobinę imbiru. Taką dietę stosujemy do czasu aż pies zrobi twarda uformowana kupkę. W tym czasie podajemy naturalne preparaty powstrzymujące biegunkę – zioła i leki homeopatyczne. Kiedy stolec jest uformowany i pies czuje się lepiej zaczynamy powoli wracać do dotychczasowej diety. Jeśli wolisz gotowane diety, polecam niskotłuszczową, glikemiczną dietę. Dieta taka składa się z 75% białka i 25% warzyw o niskim indeksie glikemicznym (niski poziom cukru). Proponuję korzystać z różnych białek, takich jak wołowina, kurczak, indyk i wieprzowina. Skórę z kurczaka i widoczny tłuszcz na mięsie należy usunąć. Można również podawać psu niskotłuszczowe lub beztłuszczowe jogurty i twaróg oraz białka jaj, ponieważ zawierają one niewielką ilość tłuszczu. Warzywa o niskim indeksie glikemicznym to brokuły, cukinia, kalafior, fasola szparagowa i ciemnozielone liście roślin. Nalezy również pamiętać o podawaniu trzech lub czterech mniejszych posiłków dziennie przez pierwszych kilku tygodni. Nie zapominamy również o ziołach i suplementach diety, które ułatwią proces przejścia na dietę i będą pomagać leczyć stan zapalny w przewodzie pokarmowym. Leki homeopatyczne w przypadku wystąpienia biegunki: – china – nux vomica – veratrum album – phosphorus – pulsatilla – arsenicum album o odpowiedniej potencji. Jakiej? Należy w tej sprawie skontaktować się ze mną. Życzę Tobie i Twojemu psu dużo zdrowia.
Atopowe zapalenie skóry u psa objawia się także potrząsaniem głową (bardzo częsty przy AZS u psa stan zapalny uszu) i starannym wylizywaniem kończyn i przestrzeni międzypalcowych, jako kolejne konsekwencja występującego świądu skóry. Jasno umaszczone psy intensywnie liżąc określone okolice, zmieniają barwę sierści na rdzawą.
. 56 50 300 38 77 223 435 64
stan zapalny jelit u psa
